09 فروردين 1403
RSSFacebookTwitterLinkedinDiggYahooDelicious
یکشنبه, 26 اسفند 1397 ساعت 15:43

طیب‌نیا معاون خرید فولاد مبارکه: تقویت زیرساخت‌های تولید، اولویت اصلی بخش معدن و صنایع معدنی است

Tayebniaطی چهار دهه اخیر در مقایسه با آنچه که در بخش معدن پیش از انقلاب داشته‌ایم، شاهد رشد ظرفیت‌های تولید در بخش معدن و صنایع معدنی بوده‌ایم، به طوری که ظرفیت‌های سنگ آهن، فولاد و مس بیشترین رشد تولید را به ثبت رسانده‌اند. میزان تولید فولاد از 368 هزار تن با رشد حدود 60 برابری به بیش از 21 میلیون و 800 هزار تن رسیده است. تولید محصولات فولادی هم با رشد 53 برابری از 368 هزار به بیش از 19 میلیون تن افزایش یافته است. در این مدت تولید سنگ آهن افزایش 83 برابری تجربه کرده است.
آمارهای رسمی منتشر شده نشان می‌دهد طی 5 سال اخیر بخش معدن و صنایع معدنی شاهد راه اندازی بیش از 63 طرح به ارزش بیش از 5 میلیارد دلار شد. همچنین آمارها بیانگر آن است که علیرغم وجود نوسانات ارزی و مشکلاتی که معدنی‌ها از ابتدای سال تاکنون تجربه کرده‌اند اما طی 9 ماه سال 97 نیز 6 طرح به ارزش بیش از 585 میلیون دلار افتتاح شده است. از سوی دیگر اخبار موجود بیانگر این است که تا انتهای سال جاری نیز 19 طرح در نوبت راه اندازی قرار دارند که با احتساب پروژه‌های افتتاح شده به ارزش دو میلیارد و 600 میلیون دلار می‌رسد. ماهنامه جهان معدن در این رابطه در گفت‌وگویی با مهندس سید محمد یاسر طیب‌نیا معاون خرید فولاد مبارکه به بررسی عملکرد بخش معدن و صنایع معدنی پرداخته که در ادامه آن را می‌خوانید:


ارزیابی شما از عملکرد بخش معدن و صنایع معدنی در سال 97 چیست؟
سال‌جاری به دلیل تغییر شرایط بیرونی و داخلی کشور سال ویژه‌ای بود، در ماه‌های اولیه سردرگمی در نهادهای تصمیم گیر و شرکت‌های فولادی و معدنی وجود داشت که بخشی از آن هم هنوز در ساختارها وجود دارد، با این حال توانسته‌ایم خود را با شرایط سخت وفق دهیم. وقتی شرایط تغییر می‌کند و بحرانی مثل تحریم‌های جدید ایجاد می‌شود ، حداقل 5الی 6 ماه طول می‌کشد تا شرکت‌ها بتوانند خود را با شرایط جدید تطبیق دهند. در این شرایط بخش‌های واردات و صادرات با بحران‌های جدی مواجه شدند و نهادهای تصمیم‌گیر از بانک مرکزی گرفته تا وزراتخانه‌های ذیربط به واسطه سو استفاده‌هایی احتمالی، امکان داشت تصمیمات معارض با شرایط بگیرند که با این اوضاع توانستند خود را با شرایط وفق دهند و کارها به روال و گردش خود بازگشت. هم روند صادرات محصولات معدنی و فولادی از جایگاه قابل قبولی برخوردار است هم واردات کالاها با راهکارها و تدابیری در نظر گرفته شده در حال انجام است.
مهمترین دستاورد این بخش از نظر شما چه بوده است؟
برای سال97 و 98 با توجه به بحران‌هایی که در پیش‌رو داشتیم، نباید انتظار دستاوردهای جدید داشته باشیم. اگر بتوانیم سطح تولید را حفظ کنیم، خود بهترین دستاورد محسوب می‌شود. با نگاه دقیق به آمارها می‌بینیم افزایش تولید نیز داشته‌ایم یعنی علیرغم بحران‌های داخلی، نوسانات ارزی، جلوگیری از صادرات و ... نه تنها دچار توقف نشده‌ایم بلکه پیشرفت‌های خوبی نیز در سطح تولید پیدا کردیم.
چه مشکلات و چالش‌هایی در این بخش طی یک سال گذشته ایجاد شده است؟
ساختارهای ما چابکی لازم را ندارند که بتوانند خود را خیلی زود با شرایط جدید وفق دهند و این چیزی نیست که متوجه سازمان یا وزارتخانه خاصی باشد بلکه ویژگی ساختارهای کل کشور است. تغییرات مداوم، چابکی لازم را از سیستم می‌گیرد، نمی‌توانیم تسهیل‌گری در کارها داشته باشیم و برای استفاده از همه پتانسیل‌های کشور بسیار ضعیف هستیم. با همه این‌ها فعالیت‌های خوبی در وزارت صنعت، معدن و تجارت و ایمیدرو صورت گرفته و نهادهای ذیربط ورود پیدا کردند تا بتوانند مشکلات را حل کنند. به اعتقاد من کشور پتانسیل‌های لازم جهت عبور از بحران‌ها را تمام عیار در داخل دارد، فقط نیازمند هماهنگی‌های لازم است همچنین پتانسیل‌های صادرات بخش صنایع معدنی کفاف نیازهای ارزی این گنجینه را می‌دهد.
امروز شرکت‌ها باید اول راه خود را پیدا کنند اما به واسطه شرایط ویژه‌ای که به دلیل بحران‌ها به شرکت‌ها تحمیل شده است، می‌طلبد تغییراتی در شرایط داخلی به وجود بیاورند لذا نهادهای ذیربط باید ورود پیدا کنند و هماهنگی‌هایی را که انجام دهند تا از پتانسیل‌های موجود حداکثر استفاده را داشته باشیم. امیدواریم با کارهایی که به درستی انجام می‌شود بخشی از این مشکلات طی ماه‌های آتی حل شود.
به عنوان یک فعال معدنی چه راهکارهایی برای عملکرد بهتر بخش معدن در سال آینده می‌توانید پیشنهاد دهید؟
مهمترین نکته‌ای که می‌شود به آن اشاره کرد این است که از تمام پتانسیل‌های کشور در جهت حفظ تولید و تقویت زیرساخت‌های تولید در حوزه‌های مختلف استفاده کنیم. در زنجیره فولاد ناهماهنگی‌هایی وجود داردکه همیشه از آن رنج می‌برده و باید با وفاق بیشتر بین خودمان حل کنیم. هر کدام از بخش‌های این زنجیره از تولید کنتسانتره و گندله گرفته تا بخش‌های نهایی زنجیره فولاد ارزش صادراتی داشته و در عین حال در داخل هم به این کالاها نیاز وجود دارد. از طرف دیگر ما به ارز و صادرات محصولات بیشتر نیاز داریم ولی ابتدا باید نیاز داخل تامین شود و بعد با توجه به صادرات نیاز ارزی را تامین کرد تا بتوانیم تولید را حفظ کنیم.